این روزها زیاد گفتیم وشنیدیم از غواصان غیور.از رشادتهایشان،از مردانگی ومظلومیتشان.از آرزوهایمان گفتیم .از اینکه کاش مثل آنها بودیم.کاش یکی از آنها بودیم.در دل صدها بار شکستیم و در خلوت اشک ندامت ریختیم.بارها گفتیم ونوشتیم شهدا شرمنده ایم...

مگر آنها چه خواسته ای از ما داشتند که در برآورده کردن آن کوتاهی کرده واکنون شرمسار شده ایم؟؟؟

بارها در وصیت نامه هایشان از ما خواسته اند که نائب مهدی علیه السلام را تنها نگذاریم.مطیع وفرمانبردار او باشیم.

تنها نگذاشتن ولی یعنی چه؟اینکه شعار ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند ،بشود ورد زبانمان کافی است یا نه باید از جان ومالمان برای ولی هزینه کنیم؟

باخود می اندیشم اگر این 175شهید امروز به جای من وشما بودند چه می کردند؟امروز که جنگ پیش روی ما جنگ نرم است؟؟؟؟امروز که رهبری دغدغه های مختلف خودرا صریح وروشن بیان کرده اند اگر آنها بودند چه می کردند؟

شاید،شاید که نه،حتما در خانه های این مردان خدایی اثری از جنس خارجی نبود.آنها به هیچ بهانه ای حتی به بهانه پایین بودن کیفیت کالاهای ایرانی از خرید آن سر باز نمی زدند.

زیرا امامشان فرموده: "همه سعی بکنند محصولات داخلی را مصرف بکنند، کارگر ایرانی را حمایت بکنند، کارگاه تولیدی داخلی را با مصرف کردن [محصول] آن رونق بدهند."

مگر نبود شهید صیاد که تمام جهیزیه ی دخترش را از مارک ایرانی تهیه دیده بود وهر کس از مارک اجناس سوال می کرد می گفت:بهترین جنس بازار را خریده ام.

یقین دارم آنها امروز جزءنخبگان علمی در سطوح عالی تحصیلی بودند ودر راستای تولید علم وپیشرفت کشور تلاش می کردند.

مطمئن هستم در زندگی آنها بویی از مصرف گرایی وتجملات نبود.مگر رهبر عزیزتر از جان نفرمود :

"برای جامعه بلای بزرگی است که میل به مصرف، روزبه‌روز در آن زیاد شود و همه به بیشتر مصرف کردن، بیشتر خوردن، متنوّعتر خوردن، متنوّعتر پوشیدن و دنبال نشانه‌های مُد و هر چیز تازه برای وسایل زندگی و تجمّلات آن رفتن، تشویق شوند. چه ثروتها و پولهایی که در این راهها هدر میرود و از مصرف شدن در جایی که موجب رضای خدا و رفع مشکلات جمعی از مردم است، باز میماند"

ایشان یقینا پیرو امام ساده زیست خود بودند که فرش خانه اش گلیم است و خوراکش...بگذریم ،شاید در باور عده ای نگنجد این حد از ساده زیستی.

ایمان دارم در مراسم ازدواج آنان اثری از این اسرافها دیده نمی شد.تالار ،آتلیه ،ماشین عروس ،لباس عروس گران قیمت ،طلا جواهرات اعیانی وانواع واقسام مخارج غیر ضروری که اصل مساله ازدواج در پشت آنها پنهان شده .

مطمئنم سرانه مطالعه کتاب آنها بالاترین رقم در کشور بود.

در عرصه سیاست وخط مقدم جبهه فرهنگی از پیشتازان بودند.

هرچه بودند از آنچه که من هستم بسیار دور بودند.

آنها دربرابر امامشان چشم تمام بودند...

حالا دوباره می گویم ،از عمق جان می گویم شهدا شرمنده ایم...