پيام

مظلوم مقتدر
95/2/26

+ دوستان اگه مي تونن راهنمايي ام بفرمايند...

براي نهادينه کردن باور به معاد در مردم بگونه اي که سبک زندگي آنها رو تحت تاثير قرار بده چه بايد کرد؟

راه کار عملياتي لازم دارم البته غير از آموزش

سلام درسته که مي فرماييد آموزش نباشه اما يکي از مواردي که سبب ميشه موردي تبديل به باور بشه القاء هست. اين دوره زمونه حرف از مرگ بسيار کم زده ميشه. نوشته کم وجود داره. يعني کلا داره فراموش ميشه و مرگ براي همسايه شده! ولي وقتي مطلب(تک جمله يا تصوير) زياد ببينند يا زياد بشنوند القاء ميشه

کتاب منازل الاخره مرحوم قمي بسيار زيبا، هنرمندانه و موثر است در اين مقوله. بخوانيد نتيجه اش را مي بينيد

مواردي که فرموديد درست هست..اما فرض بفرماييد در يک موسسه فرهنگي تصميم داريد در اين زمينه کار کنيد به غير از راه آموزش چه راه کارهايي پيشنهاد مي کنيد؟

سرباز آقا سپاس گزارم از کتابي که معرفي فرموديد

انجام وظيف بود. شما از ما عمل نخواه تا دلت بخواه شعار بلدم و از اين حرفا. دعا کن ما هم آدم شيم عزيز مقتدر

آموزش بايد غير مستقيم باشه اولا در ثاني گوينده مهم که متخلق باشه و سوما فضاي آن اداره و آن مکان طوري باشد که رهنمون به هدف ما باشد

مثلا تو فضاي شهر ما غالبا اصلا جمله اي يا جملات يا تصاويري در اين مورد نمي بينيم در حالي که 75درصد يادگيري از طريق ديدن اتفاق ميفته

نکات روانشناسي بسياري در روايات مرگ بيان شده که بسيار قابل استفاده هست. اگر بخوايم در جملات يا تصاوير يا بيانات استفاده کنيم. يا اينکه اين محتواها رو داخل خونه ها کنيم. البته اگر ظاهر و قلم (کمي و کيفي) اين مطالب جذاب باشه و هزينه هم براي توليدشون باشه ميشه اينطوري وارد خونه هاشون کرد

جناب صدري براي آنهايي که اين سوره ها رو مي دونن اما کما في السابق هستند چه مي کنيد؟

سرباز آقا بايد خدا رو شکر کنيم که باطن هامون رو از دوستان واشنايان مخفي کرده......يکي از کاربراني که هميشه باعث تذکرم بودند شما بوديد...البته کاملا نامحسوس

جناب علوي آنطور که متوجه شدم شما بيشتر روي کارهاي هنري تاکيد داريد...پوستر ..کليپ ،رمان و...

من يك زماني معلم دبستان پسرانه بودم. هر ماه يك بار در كلاس قيامت برگزار مي كرديم و مفاهيم حساب؛ شفاعت و... را به شكل ساده به بچه ها آموزش مي دادم

هر كودك در دفتر مخصوص من دو صفحه داشت كه در طول ماه كارهاي خوب با خودكار آبي و كارهاي نادرست با خودكار قرمز در دو صفحه مجزا ياد داشت مي شد و هر كار امتياز مخصوص خود را داشت و بچه ها از آن كاملا آگاه بودند.

در كلاس دو رديف صندلي بود كه در روز موعود يك طرفش بهشت و يك طرفش جهنم بود. در روز موعود همه ي بچه ها مي رفتند بيرون و يكي يكي به كلاس مي آمدند. صفحات مربوط به خودشان را نشانشان مي دادم آنقوت آن ها خودشان حساب و كتاب مي كردند و جاي خودشان راپيدا مي كردند و مي نشستند. چره هايشان ديدني بود موقع خواندن كارهايشان و هنوز هم نفهمديند كه من آن اطلاعات را از كجا مي آوردم

وقتي همه مي آمدند و در جايشان مي نشستند امتياز هاي باقي مانده ثبت مي شد براي شروع بعدي و آن وقت تازه نوبت شفاعت مي شد. بعضي از بچه هاي از امتياز هايي كه برايشان مانده بود به دوستانشان مي دادند تا جايشان عوض شود

يكي از آن پسر ها الان دانشجوي دكتراي فيزيك دانشگاه شريف است. ازدواج كرده و يك پسر دارد. با بقيه بچه ها هم كم و بيش ارتباط دارم حتي آنهايي كه ايران نيستند. آن ها معتقدند همه ي دوران تحصيلشان يك طرف كلاس چهارم دبستان قائم عليه السلام مشهد يك طرف

و البته براي من هم آن سال استثنايي در كارنامه كاري ام يك طرف

لطفا اول مسترپلني طراحي بفرماييد و سپس بر اساس آن پازلتان را تکميل کنيد

جناب عشقستان راه کار جالبي بود.سپاس

منظورم کار فانتزي نيست هر چيزي که منجر بشه با استفاده از ديدن، فرايند مرگ و معاد براشون يادآوري بشه. فرمايش باقي دوستان رو قبول دارم اما براي کسي که تمايلي به شرکت در مباحث مذهبي نداره نميتونيم کلاس و سخنراني بگذاريم

چشم وهم چشمي وميل به پز دادن زياد شده

تشکر از دوستاني که راهنمايي فرمودند...